Bora

Bora jest to chłodny, suchy i porywisty wiatr wiejący głównie na wybrzeżu dalmatyńskim. Powstaje najczęściej zimą, gdy nad lądem tworzy się ośrodek wysokiego ciśnienia, a nad morzem przeważa ciśnienie niskie. Zimne powietrze gromadzi się za Górami Dynarskimi, później przekracza barierę górską i opada w stronę wybrzeża. Wiatr ten przechodząc nad morzem nasyca się wilgocią. Stąd nazwa ta, a dokładniej bora scura (bora ciemna), używana jest na włoskim wybrzeżu południowego Adriatyku dla określenia chłodnego i wilgotnego wiatru wiejącego od strony morza. W Noworosyjsku nad Morzem Czarnym wiatr tego typu osiąga prędkość ponad 100 km/h i towarzyszą mu spadki temperatury powietrza w górach nawet do -35°C. Bardzo silne wiatry typu bora wieją też z wnętrza Antarktydy. Bora odczuwalny jest także na Spitsbergenie i Nowej Ziemi. Mistral to lokalna nazwa bory wiatr ten jest odczuwalny dolinie Rodanu w Prowansji, jako zimny wiatr spadający z Masywu Centralnego, lub przedgórza Alp w kierunku Morza Śródziemnego. Inne nazwy tego typu wiatru to koszawa w Karpatach, czy Santa Ana w Kalifornii.